جوانها بیشتر از پنجاه درصد جامعه را تشکیل میدهد، در طول تاریخ جوانها در عرصه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و .... نقش عمده را بازی نموده اند. اگر نقش جوانهای افغان را در دودمانهای گذشته بنگریم، متفاوت با دیگر جامعه ملل است. در دوران شاهی تلاش میشد بعضی از جوانهای مورد نظر، رشد داده شود و برای اقتدار آماده شود، به دیگر جوانها فرصت رشد داده نمی شد. اگر جوانهای هم خود جوش بنای تغیر را میداشت به شدت سر کوب میشد و از بین برده میشد. انحصار قدرت نسبت به یک خوانواده باعث لبریز شدن تحمل جامعه گردید که شاهد سه دهه ویرانی و دربدری در کشور بودیم. با ضعف اقتدار سلطنتی، رهبران ظاهرا جهادی در تصمیم گیری های قدرت دخیل شدند، نخست احساس میشد این رهبران در سدد رشد و سهیم کردن تمام جوان ها در قدرت سیاسی است. اندگی بعد دیده شد رهبران هم بنا بر انگیزه دادن اشتباه به جوانها از احساس پاک جوان ها استفاده سو کردند و جوانها بیشتر آله دست آنها قرار گرفت و باعث از بین رفتن و معیوب شدن هزار ها جوان در افغانستان شدند.
برعلاوه به مرگ کشاندن، جوانها از ناحیه های گوناگون آسیب دیدن، باز ماندن جوانها از تحصیل، فرار جوانها از کشور و ده ها چالش دیگر از فاحش ترین ضربه ها به پیکر جوانهای این مرز و بوم بودند. در واقع سه دهه جنگ داخلی تمام فعالیت های جوانان را که نقش اثر گزار در تحول جامعه داشت متوقف کرد. ترمیم این همه ناهنجاری ها نسبت به جوانها قرن ها زمان میخواهد آن هم اگر یک دولت دلسوز و صادق نسبت به آرمانهای مردم باشد.
بعد از فروپاشی رژیم سیاه طالبان و حضور جامعه جهانی در کشور، ایجاد دولت موقت، انتقالی و انتخابی خوشبینی های زیادی بوجود آمد که شاید اینبار توجه جدی نسبت به جوانهای که در طول تاریخ از هر ناحیه آسیب دیده صورت بگرد. بعد از گذشت ده آخیر هم دیده شد که جوانها بیشتر آله دست همان رهبران اقوام قرار گرفت، رهبران جهادی و حاکمان دولت بجای آنکه درباره رشد جوانها کارهای مفیدی انجام دهند، بیشتر از آنها برای حفظ قدرت شان استفاده نمودند. یک دهه آخیر فرصت کافی برای رشد جوانها بود، ولی اینبار هم نسبت به جوانها توجه جدی صورت نگرفت. من به عنوان یک جوان این مرز و بوم عدم توجه این رهبران را، جفا به حق جوانها میدانم و تاریخ خیانت این رهبران را در آینده باز گو خواهد کرد.
اکنون کمتر از دو سال به خروج نیرو های بین المللی و انتخابات ریاست جمهوری سرنوشت ساز برای ملت افغانستان باقی مانده است دیده شود که خود جوانها چه نقشی می تواند بازی کند و دولت چقدر اجازه میدهد تا جوانها خود را برای دهه تحول آماده نمایند. آگاهان آمور نسبت به نقش جوانها در دهه تحول دیدگاهای گوناگون دارند، انقلاب نامریی جوانها از خوشبینی های آنهاست و نقش جوانها را در ده تحول هم مثبت ارزیابی میکند، ولی بعض آنها دولت را به عدم توجه نسبت به جوانها محکوم میکنند و خاطر نشان میسازد که اگر تا 2014 هم برای جوانها چانس سهم بیشتر در قدرت ندهند، نقش آنها در دهه تحول موثر نخواهد بود. آنچه من به عنوان یک جوان فکر میکنم رهبران جهادی و حاکامان دولت هیجگاه نسبت به ترقی جوانها توجه نکردند و نخواهند کرد. این بار هم اکثر جوانها افزار برای حفظ و به قدرت رسیدن همین حاکمان خواهد بود، تیم کرزی و تیم اپوزسیون دولت این بار هم اجازه نخواهد داد تا جوانها نقش خوبی در جامعه بازی کنند. اما داریم جوانهای را که در تلاش است نسبت به وضع نا به سامان کشور کار های بنیادی را روی دست گیرد تا بعد از فرسوده شدن این رهبران نا کار آمد تحولی در این کشور بوجود بیاورد. جوانهای عزیز خواهش من این است که اینبار زیر بار این رهبران که همواره به حق شما جفا کرده نروید، بیاید برای تغیر افغانستان یک ستراتژی بنیادی را طرح وعملی نماییم.
برعلاوه به مرگ کشاندن، جوانها از ناحیه های گوناگون آسیب دیدن، باز ماندن جوانها از تحصیل، فرار جوانها از کشور و ده ها چالش دیگر از فاحش ترین ضربه ها به پیکر جوانهای این مرز و بوم بودند. در واقع سه دهه جنگ داخلی تمام فعالیت های جوانان را که نقش اثر گزار در تحول جامعه داشت متوقف کرد. ترمیم این همه ناهنجاری ها نسبت به جوانها قرن ها زمان میخواهد آن هم اگر یک دولت دلسوز و صادق نسبت به آرمانهای مردم باشد.
بعد از فروپاشی رژیم سیاه طالبان و حضور جامعه جهانی در کشور، ایجاد دولت موقت، انتقالی و انتخابی خوشبینی های زیادی بوجود آمد که شاید اینبار توجه جدی نسبت به جوانهای که در طول تاریخ از هر ناحیه آسیب دیده صورت بگرد. بعد از گذشت ده آخیر هم دیده شد که جوانها بیشتر آله دست همان رهبران اقوام قرار گرفت، رهبران جهادی و حاکمان دولت بجای آنکه درباره رشد جوانها کارهای مفیدی انجام دهند، بیشتر از آنها برای حفظ قدرت شان استفاده نمودند. یک دهه آخیر فرصت کافی برای رشد جوانها بود، ولی اینبار هم نسبت به جوانها توجه جدی صورت نگرفت. من به عنوان یک جوان این مرز و بوم عدم توجه این رهبران را، جفا به حق جوانها میدانم و تاریخ خیانت این رهبران را در آینده باز گو خواهد کرد.
اکنون کمتر از دو سال به خروج نیرو های بین المللی و انتخابات ریاست جمهوری سرنوشت ساز برای ملت افغانستان باقی مانده است دیده شود که خود جوانها چه نقشی می تواند بازی کند و دولت چقدر اجازه میدهد تا جوانها خود را برای دهه تحول آماده نمایند. آگاهان آمور نسبت به نقش جوانها در دهه تحول دیدگاهای گوناگون دارند، انقلاب نامریی جوانها از خوشبینی های آنهاست و نقش جوانها را در ده تحول هم مثبت ارزیابی میکند، ولی بعض آنها دولت را به عدم توجه نسبت به جوانها محکوم میکنند و خاطر نشان میسازد که اگر تا 2014 هم برای جوانها چانس سهم بیشتر در قدرت ندهند، نقش آنها در دهه تحول موثر نخواهد بود. آنچه من به عنوان یک جوان فکر میکنم رهبران جهادی و حاکامان دولت هیجگاه نسبت به ترقی جوانها توجه نکردند و نخواهند کرد. این بار هم اکثر جوانها افزار برای حفظ و به قدرت رسیدن همین حاکمان خواهد بود، تیم کرزی و تیم اپوزسیون دولت این بار هم اجازه نخواهد داد تا جوانها نقش خوبی در جامعه بازی کنند. اما داریم جوانهای را که در تلاش است نسبت به وضع نا به سامان کشور کار های بنیادی را روی دست گیرد تا بعد از فرسوده شدن این رهبران نا کار آمد تحولی در این کشور بوجود بیاورد. جوانهای عزیز خواهش من این است که اینبار زیر بار این رهبران که همواره به حق شما جفا کرده نروید، بیاید برای تغیر افغانستان یک ستراتژی بنیادی را طرح وعملی نماییم.
No comments:
Post a Comment